“Waarom elke Jood zou moeten overwegen terug te keren naar Israël”??

De video, getiteld “Waarom elke Jood zou moeten overwegen terug te keren naar Israël”, gaat over de redenen waarom volgens Amir Tsarfati alle Joden zouden moeten overwegen om naar Israël te emigreren. Tsarfati, stelt dat Joden die buiten Israël wonen, Gods naam ontheiligen. (!!!!) Hij baseert dit op Ezechiël 36, waar staat dat Joden in ballingschap Gods naam onteren. Volgens Tsarfati vragen niet-Joden zich af waarom Joden niet in het land wonen dat God hen heeft beloofd, terwijl God alles al heeft voorbereid: het land, de taal, enzovoort. Het feit dat Joden nog steeds niet in Israël wonen, is volgens hem een belediging voor God.

YouTube player

De Bijbelse realiteit is anders. Ik vraag me af waarom Tsarfati steeds, en ook hier, Deuteronomium 30 negeert, waar de Bijbel duidelijk zegt:

1 VOORTS zal het geschieden, wanneer al deze dingen over u zullen gekomen zijn, deze zegen of deze vloek, die ik u voorgesteld heb, zo zult gij het weder ter harte nemen onder alle volken waarheen u de HEERE uw God gedreven heeft;
2 En gij zult u bekeren tot den HEERE uw God en Zijner stem gehoorzaam zijn, naar alles wat ik u heden gebied, gij en uw kinderen, met uw ganse hart en met uw ganse ziel.
3 En de HEERE uw God zal uw gevangenis wenden en Zich uwer ontfermen, en Hij zal u weder vergaderen uit al de volken waarheen u de HEERE uw God verstrooid had.
4 Al waren uw verdrevenen aan het einde des hemels, vandaar zal u de HEERE uw God vergaderen en vandaar zal Hij u nemen.
5 En de HEERE uw God zal u brengen in het land dat uw vaderen erfelijk bezeten hebben, en gij zult dat erfelijk bezitten; en Hij zal u weldoen en zal u vermenigvuldigen boven uw vaderen.
6 En de HEERE uw God zal uw hart besnijden en het hart van uw zaad, om den HEERE uw God lief te hebben met uw ganse hart en met uw ganse ziel, opdat gij leeft.
7 En de HEERE uw God zal al die vloeken leggen op uw vijanden en op uw haters, die u vervolgd hebben.

 

Let op de volgorde. Het volk zal

  • in het buitenland,
  • in de verstrooiing, tot geloof komen
  • daarna zal de terugverzameling plaatsvinden. Door God Zelf, dus niet op eigen initatief.

Bovendien, en dat is het kwalijke aan soortgelijke beweringen zoals Tsarfati hier doet, is dat na de opname van de Gemeente de grote verdrukking zal komen, en die zal beginnen in Israël……Elke Jood die op dat moment in het land is, zal ten prooi vallen aan het beestachtige regime van de antichrist. Als je er over nadenkt is het een fatale vergissing die Tsarfati maakt.

Deuteronomium 30 spreekt zoals we zagen over een toekomstige terugkeer van het volk Israël naar het land. Deze terugkeer zal gekenmerkt worden door geloof en onder Gods leiding.

1. De Voorwaarden voor Terugkeer (vers 1-10)

Mozes beschrijft hier de voorwaarden voor herstel:

  • Berouw en bekering: Het volk zal zich tot God wenden met heel hun hart en ziel (vers 2).
  • Gehoorzaamheid: Ze zullen Gods geboden gehoorzamen (vers 2, 8, 10).
  • Besnijdenis van het hart: God zal hun hart en het hart van hun nakomelingen besnijden, zodat ze Hem kunnen liefhebben (vers 6).

2. De Nabijheid van Gods Woord (vers 11-14)

God benadrukt dat Zijn woord niet ver weg is, maar dichtbij, in hun mond en in hun hart (vers 14). Dit impliceert een innige relatie met God en Zijn Woord.

3. De Keuze tussen Leven en Dood (vers 15-20)

Mozes legt het volk een keuze voor: leven en zegen door God te gehoorzamen, of dood en vloek door ongehoorzaamheid (vers 19). Hij smeekt hen om het leven te kiezen, door God lief te hebben, naar Hem te luisteren en zich aan Hem vast te klampen (vers 20).

4. Waarom de huidige Joodse staat geen vervulling is van Deuteronomium 30

Hoewel de huidige Joodse staat een realiteit is, zijn er verschillende redenen waarom deze niet de vervulling van Deuteronomium 30 kan zijn:

  • Gebrek aan geestelijke vernieuwing: Deuteronomium 30 benadrukt een geestelijke terugkeer, met een besneden hart en oprechte liefde voor God. Dit zien we niet in de huidige Joodse staat.
  • Onvolledige terugkeer: Niet alle Joden en zeker niet alle stammen zijn teruggekeerd naar het land.
  • Afwezigheid van de Messias: Deuteronomium 30 impliceert een terugkeer onder leiding van de Messias, die vrede en gerechtigheid zal brengen. Dit is nog toekomst.

De moraal van dit verhaal: ken de profetieën en laat je wensen en gevoelens daaraan ondergeschikt zijn.

Wesley Huff bij Joe Rogan

Deze video is een fragment uit een interview van Joe Rogan met historicus Wesley Huff over het historische bewijs voor de dood en opstanding van Jezus Christus.

Huff betoogt dat er sterk bewijs is dat Jezus gekruisigd werd en dat zijn volgelingen Hem na zijn dood levend hebben gezien. Hij baseert zich hierbij op de Evangeliën, die geschreven zijn in de tijd dat er nog ooggetuigen leefden. Hij erkent dat het moeilijk is om de opstanding te bewijzen, omdat het een bovennatuurlijke gebeurtenis is.

In het interview wordt de mogelijkheid besproken dat Jezus niet echt stierf aan het kruis, maar dat Zijn volgelingen zich vergisten. Huff weerlegt dit argument door te wijzen op de medische kennis over Romeinse kruisigingen en de gedetailleerde beschrijvingen in de Evangeliën.

Ook het Evangelie van Barnabas, een 15e-eeuws document dat beweert dat Jezus nooit gekruisigd is, komt aan bod. Huff legt uit dat dit document veel te laat is geschreven om als betrouwbaar bewijs te dienen.

De video sluit af met een discussie over de mentaliteit van mensen in de oudheid, die openstonden voor bovennatuurlijke gebeurtenissen. Huff suggereert dat dit de kans vergroot dat de opstanding daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.

YouTube player
Volledige interview HIER

Op het verkeerde been gezet door Amir

Dat de Joodse natie Israël continu onder onze aandacht wordt gebracht in de media is natuurlijk geen nieuws. Recent zagen we nog de vreselijke gebeurtenissen daar. De climax van de wereldgeschiedenis en de voltooiing van Gods plan heeft alles met dat stukje land in het Midden-Oosten te maken.

Daarnaast zijn er ook wat ik noem “Israël apologeten” aan het werk die ons dan toch bewust of onbewust (ik ga vooralsnog uit van het laatste) op het verkeerde been willen zetten over de rol en de status van de huidige Joodse natie, in contrast met het Bijbelse volk Israël. Als je een beetje thuis bent in de Bijbel kun je weten dat het Bijbelse volk bestond uit 12 stammen die in de verstrooiing terecht zijn gekomen door ongeloof. Eerder dan de 2 stammen waren de 10 stammen al ‘uit beeld”.

Wat zich vandaag de dag, ruwweg sinds de oprichting in 1948 daar in het land bevindt is een Joodse natie, ruim genomen een verzameling van 2  van de 10 stammen van dat volk. En dat bovendien op eigen initiatief, in ongeloof.

Wat velen ons dan willen doen geloven, onder meer de Israëli Amir Tsarfati is daar een belangrijke pleitbezorger van, is dat deze huidige Joodse natie een voortzetting zou zijn van dat oude volk, en dat Gods verbond met dat oude verbondsvolk onverkort van kracht is.

Ik las dit in zijn Telegram groep, waar overigens de mogelijkheid tot reageren is uitgeschakeld:

Wat Amir hier beweert, is dat Gods verbond én de landsbelofte onverbrekelijk zou zijn, en dat dat dus nog steeds, onverkort, van kracht zou zijn.

In de Bijbel beklaagt God Zich er echter bij meerdere gelegenheden over, dat het volk dat verbond eenzijdig verbroken heeft door ongehoorzaamheid en ongeloof.

Zoals in Jeremia:

Jer 11:10 Zij zijn wedergekeerd tot de ongerechtigheden hunner voorvaderen, die Mijn woorden geweigerd hebben te horen; en zij hebben andere goden nagewandeld, om die te dienen; het huis Israëls en het huis van Juda hebben Mijn verbond gebroken, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb.

Dat God het hier niet bij zou laten zitten was ook al heel vroeg aangekondigd. Er zou een nieuw verbond worden opgericht:

Jer 31:31 Ziet, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal maken;
Jer 31:32 Niet naar het verbond, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb, ten dage als Ik hun hand aangreep, om hen uit Egypteland uit te voeren, welk Mijn verbond zij vernietigd hebben, hoewel Ik hen getrouwd had, spreekt de HEERE;

Niet alleen bij monde van Jeremia, ook andere profeten kondigen dit aan, waaronder Ezechiël:

Eze 16:60 Evenwel zal Ik gedachtig wezen aan Mijn verbond met u, in de dagen uwer jonkheid, en Ik zal met u een eeuwig verbond oprichten.

 

 

Dit is de bijsluiter bij zijn boek op Amazon.

Het onderscheid tussen het oude Verbond en het nieuwe, en wat de Bijbel daar op zovele plaatsen zo duidelijk over meldt, komt hiermee helemaal niet uit de verf. Sterker: de onderliggende gedachte is dat Christenen van vandaag de Joodse natie als Gods volk zouden moeten beschouwen, en waar we dat niet doen, dat we dan tekort schieten. Verder zegt de Bijbel uitdrukkelijk dat er voorwaarden verbonden zijn aan het mogen wonen in Gods land, namelijk geloof, gehoorzaamheid aan God.

Dat is iets waar de huidige Joodse staat niet aan voldoet. Weliswaar wonen er nu ook gelovigen , maar de natie op zich is op zijn minst seculier en atheïstisch  van aard.

De Bijbel zegt er heel veel over, en ik begrijp niet waar die blinde vlek bij Amir, en bij veel Israël vrienden van vandaag, vandaan komt. Ik durf de voorzichtige conclusie wel aan, dat dat te maken heeft met gebrek aan inzicht. Er is toch het nodige over geschreven, ook door medegelovigen door de tijd heen. Om een goed inzicht te hebben heb je dus kennis nodig. Het is een gemiste kans dat iemand die de wereld over reist, veel boeken schrijft  en video’s maakt, deze dingen zo eenzijdig voor het voetlicht brengt. Daarmee wordt zijn publiek op het verkeerde been gezet.

 

Onze prioriteit zou moeten om zijn te weten wat de Bijbel erover zegt. En daar in thuis te zijn. Zeker in deze tijd vol desinformatie en verwarring.

Update 2025

Door omstandigheden en andere projecten, waaronder Statenvertaling Luisterbijbel ben ik de afgelopen tijd wel erg afwezig geweest. Ik wil hier de draad ook weer oppakken. en dat zal ik dus doen.

Het boek Henoch niet geinspireerd….

In deze video bespreekt Wesley Huff het boek Henoch en waarom het niet in de Bijbel is opgenomen. Hij legt uit dat het boek Henoch een verzameling is van verschillende geschriften die dateren van na 400 voor Christus, en dat sommige delen zelfs na de tijd van Jezus zijn geschreven. Hoewel het boek interessante inzichten biedt in de denkwereld van Joden in de tijd van Jezus, werd het door hen niet als Schrift beschouwd.

Huff benadrukt dat Judas’ citaat uit Henoch niet betekent dat het boek als Schrift beschouwd moet worden. Hij vergelijkt dit met Paulus die Romeinse filosofen citeert; dit betekent niet dat Paulus deze filosofen als Schrift beschouwt.

Het boek Henoch is  interessant, maar niet geïnspireerd. Het is prima om het te lezen, maar beschouw het niet als gezaghebbend.

YouTube player

De Dag des Heeren

In het Oude Testament wordt met “de Dag des Heeren” vaak een dag van oordeel en verlossing bedoeld. Het is een dag waarop God ingrijpt in de geschiedenis, soms met straf voor de goddelozen, maar ook met redding voor Zijn volk. Denk bijvoorbeeld aan de profetieën in Jesaja, Joël en Amos, waar gesproken wordt over een dag van duisternis en verwoesting, maar ook van herstel en hoop.

In het Nieuwe Testament zien we dat de Dag des Heeren ook verband houdt met de wederkomst van Christus. Petrus schrijft bijvoorbeeld in zijn tweede brief over een “dag des oordeels en der verderfenis der goddeloze mensen” (2 Petrus 3:7). Paulus spreekt in 1 Thessalonicenzen over de komst van de Heere met al Zijn heiligen (1 Thessalonicenzen 3:13).

Het is belangrijk om te onthouden dat de Dag des Heeren niet  één enkele 24-uurs dag is, maar een periode waarin God Zijn plan voltrekt. Het is een tijd van grote veranderingen, van oordeel en van hoop.

Genade?

“Genade” is zo’n belangrijk woord, en door te kijken naar het grondwoord krijgen we een beter begrip van de rijkdom ervan.

In het Oude Testament is het Hebreeuwse woord voor genade “chesed”. Dit woord is moeilijk in één Nederlands woord te vatten, maar het omvat ideeën als liefdevolle goedheid, trouw, barmhartigheid en gunst. Het gaat om een verbondstrouw, een onverdiende loyaliteit die God aan Zijn volk bewijst.

Denk bijvoorbeeld aan hoe God trouw bleef aan Zijn verbond met Abraham, ondanks Abrahams fouten en tekortkomingen. Dat is “chesed”! Of denk aan hoe God Israël uit Egypte bevrijdde, puur uit Zijn goedheid en barmhartigheid. Ook dat is “chesed”!

In het Nieuwe Testament wordt genade vaak vertaald met het Griekse woord “charis”. Dit woord benadrukt de vrijgevigheid en onverdiendheid van Gods gave. Genade is iets wat we niet kunnen verdienen, maar wat God ons in Christus vrijelijk schenkt.

De genade van God komt het meest tot uiting in de Heere Jezus Christus. Door Zijn offer aan het kruis ontvangen wij vergeving van zonden en eeuwig leven. Dat is genade ten top!

Dus, “chesed” en “charis” zijn de grondwoorden voor genade. Ze laten zien dat genade gaat om Gods onverdiende goedheid, trouw, barmhartigheid en vrijgevigheid. Het is een geschenk dat we alleen kunnen ontvangen door geloof in Jezus Christus.

Statenvertaling luisterbijbel

Een project waar we jaren terug aan begonnen zijn, en wat wel een opfrissing kon gebruiken

Dat is gelukt. We hebben de audiobestanden in eigen beheer geupload en een domeinnaam gereigstreerd:

https://www.statenvertalingluisterbijbel.com

Dit alles ten dienste van de Heer en ook van onze medegelovigen . We merken dat er met name van oudere mensen veel belangstelling is voor deze luisterbijbel. Zegt het voort.

Dominee op bestelling

Wellicht herinneren jullie nog de ‘Buitenparlementaire Onderzoekscommissie BPOC2020 van het gevallen tweetal Pieter en Jade Kuijt. Zij lieten van zich horen tijdens de Coronacrisis. Onlangs kwam aan het licht dat het een plat verdienmodel was geweest; van donaties werd vorstelijk geleefd. Dat was voor Ds. (dat was hij) Pieter Kuijt niks nieuws, naar verdienmodellen zoeken. Ik kwam na wat zoekwerk het volgende tegen in het archief van NRC. Dominee op bestelling. “De zzp-dominee haalt zijn zegen uit de cloud” https://archive.vn/GVQyq

Het motto: Religie schuift.

Pieter Kuijt

Vrij van de Wet , o vreugdevol leven

1 Vrij van de wet, o vreugdevol leven!

Niet meer aan Horeb vrezen en beven,

Maar bij het kruis, daar schenkt Hij gena,

Prijs Jezus’ bloed, Halleluja.

refrein:

Eens voor al, uw Heiland belooft het;

Eens voor al, o zondaar, geloof het;

Klem u aan ’t kruis, hoe diep ook uw val,

Jezus verlost u eens voor al.

2 Slechts één gebod komt nu nog van boven,

Om in den naam van Jezus te g’looven,

Hij zij het richtsnoer van ons bestaan,

Hij onze Gids op ’s levens baan.

refrein

3 Kunnen wij thans in zonden gaan leven,

Nu Jezus’ bloed ons ’t al heeft vergeven?

Neen, dat zij verr’, want wie Hem gelooft,

Volgt Hem getrouw als Heer en Hoofd.

refrein

4 Geen wet op steen met letters geschreven,

Maar door Zijn Geest, moet ’t goddelijk leven

Zijn in uw hart als levende brief:

Hebt als u zelf uw naasten lief!

refrein

5 Kom dan, gemeente des Eengeboornen,

Predik die Wet aan al het verloorne.

Eenmaal sprak Mozes, Jezus spreekt nu,

Sluit niet uw hart, Hij spreekt tot u.

refrein

Dit lied is vanaf de 1e uitgave (1905) tot en met de 14e (1940) opgenomen geweest in de Zangbundel Joh. de Heer (verwijderd 1947)

“De Bruid” als vervangingsleer deel 2

Deel 2 waarin we kijken wat het nieuwe Testament zegt over de bruid, de bruidegom en de bruiloft.  Deel 1 staat hier.

Nieuwe Testament

Bruid, bruidegom en bruiloft

Deze woorden vinden we alleen in de Evangeliën en Openbaring.

Mattheüs 9:15  En Jezus zeide tot hen: Kunnen ook de bruiloftskinderen treuren, zolang de Bruidegom bij hen is? Maar de dagen zullen komen wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn, en dan zullen zij vasten. (Markus 2:18-22 en Lukas 5:33-35)

Mattheüs 22:1-14 Gelijkenis van de koninklijke bruiloft
Mattheüs 25:1-13 Gelijkenis van de wijze en de dwaze meisjes

Lukas 12:36 En zijt gij den mensen gelijk die op hun heer wachten, wanneer hij wederkomen zal van de bruiloft, opdat als hij komt en klopt, zij hem terstond mogen opendoen.

Johannes 2:1-12 Jezus verandert water in wijn op een bruiloft
Johannes 3:29 Johannes de Doper is de vriend van de bruidegom

Openbaring 19:7 en 8 (bruiloft)
Openbaring 21:2 en 9-14, (bruid, vrouw van het Lam)
Openbaring 22:17 (de Geest en de bruid)

Teksten uit de brieven die worden gebruikt om de gemeente als bruid te zien

2 Corinthiërs 11:2
Want ik ben ijverig over u met een ijver Gods; want ik heb ulieden toebereid om u als een reine maagd aan één Man voor te stellen, namelijk aan Christus.

Efeze 5:22-32 Hier gaat het niet om een bruid maar om een vrouw. De gemeente is het lichaam van van Christus. Dat is het geheimenis van het huwelijk: de eenheid tussen man en vrouw.

Wat is er mis mee om de gemeente als bruid te zien?

  • De Bijbel gebruikt dit beeld niet om de gemeente aan te duiden. In de brieven vinden we wel andere beelden zoals:
    De gemeente is het lichaam van Christus (Hij het hoofd),
    Wij zijn de ranken (Hij de wijnstok),
    Wij zijn levende stenen die gebouwd worden tot een tempel. De beelden die voor de gemeente gebruikt worden, laten zien dat er gemeenschap is tussen de gelovigen en Christus. Een bruid heeft nog GEEN gemeenschap met de man, maar ziet daar alleen verlangend naar uit.
  • Een bruid maakt zichzelf mooi voor haar toekomstige bruidegom. Deze druk om onszelf te reinigen en op te poetsen wordt vaak ook op de gemeente gelegd. Maar in werkelijkheid is het Christus Die ons reinigt en heiligt zoals Efeze 5:26 aangeeft.
  • Het bevordert de gedachte van de vervangingstheologie. Een beeld wat voor Israël is bedoeld, wordt toegepast op de gemeente.
  • Het koppelt de avondmaalsbeker aan een romantisch idee over een bruidegom die een beker wijn aan de bruid geeft. MAAR de Bijbel geeft zelf aan wat de betekenis van de avondmaalsbeker is.
    (Matth. 26:17-30, Mark. 14:23, Luk. 22:14-20, 1 Kor. 10:16-17 en 11:23-26)
    Als we al typologie toepassen dan moeten we deze beker verbinden met de viering van het Pascha, de uittocht uit Egypte, het bloed aan de deurposten.

Vandaag de dag doen verhalen de ronde over “De Galilese bruiloft.” Als zou dat een blauwdruk zijn voor wat de Bijbel erover meldt in het nieuwe Testament.

Schrijver van “Before the wrath” over hoe hij de Galilese bruiloft ontdekt heeft:

Maar hoe waren hun huwelijkstradities vóór de val van de Tempel? Dit is geen gemakkelijke vraag om te beantwoorden, omdat maar weinig historici er iets over hebben vastgelegd. En waarom zouden ze? Waarom zouden ze waardevolle ruimte verspillen aan een dure boekrol waarin de kleine tradities van boeren en vissers in het noorden van Judea zijn vastgelegd? Daarom is er gewoon niet veel historische informatie beschikbaar.
Het probleem was dat bijna alle beschikbare informatie over Galilese bruiloften in het Nieuwe Testament van de Bijbel stond.
Dus moest ik teruggaan – ver terug – voordat de Romeinen de Tempel van Herodes in brand staken. Ik moest naar de stukjes en beetjes van moderne en middeleeuwse Joodse bruiloften kijken en alles opzij zetten wat ze in de loop van de eeuwen van hun verspreiding hadden toegevoegd. Wat overbleef is waar ik begon.

Buiten de Bijbel zijn bronnen over dit onderwerp schaars, maar er waren er genoeg om een ​​nieuw stel lenzen uit te slijpen om te zien wat Jezus zei – vooral toen Hij over een bruiloft sprak. Dus zette ik deze nieuwe bril op en begon rond te kijken. Geleidelijk aan begon ik verwijzingen op te merken naar de Bruiloft, de Bruid, de Bruidegom en de Vrouw die ik in al mijn jaren van Bijbellezen eenvoudigweg had gelezen. Op het eerste gezicht leken de beelden mysterieus en afstandelijk – bloemrijke symbolen met betekenissen gehuld in een donkere spirituele mist die alle aardse penetratie te boven gaat.
Terwijl ik dit boek schreef, heb ik een paar hypothetische situaties gecreëerd (de huwelijksprocessie, de aankomst van de karavaan, enzovoort) om de lezer onder te dompelen in het dagelijkse leven en de denkprocessen van de mensen uit de tijd van Jezus. Deze scenario’s zijn tot op zekere hoogte geïdealiseerd en gaan uit van een zekere mate van romantiek, humor, mooi weer, beschikbare middelen en samenwerking binnen het gezin.

Als we het Woord laten spreken, en konsekwent Schrift met Schrift vergelijken, moet duidelijk zijn op wie de ‘bruidsmetafoor’ van toepassing is.

“Geloof” in de Bijbel betekent iets anders dan in ons taalgebruik

In onze moderne samenleving is het woord “geloof” vaak gehuld in de connotatie van twijfel, onzekerheid en een gebrek aan zekerheid.

Echter, wanneer we dit woord onder de loep nemen zoals het wordt gepresenteerd in de Bijbel, ontdekken we een diepgaand verschil in betekenis en toepassing.

Bijbels geloof, zoals beschreven in de Schrift, gaat verder dan simpelweg “niet zeker weten”. Het omvat een diepgaand vertrouwen, een overtuiging die ons hart, onze geest en onze daden doordringt.

Uit het Grieks wordt het woord “pistis” in de Bijbel vaak vertaald als “geloof” , wat niet alleen verwijst naar een innerlijke overtuiging, maar ook naar een daad van vertrouwen en toewijding.

Een van de meest bekende verzen die het concept van Bijbels geloof illustreert, is Hebreeën 11:1: “Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet.” Hier wordt geloof gepresenteerd als een vaste grond, een solide basis waarop we kunnen staan, zelfs als we de volledige realisatie van onze hoop nog niet hebben gezien. Het is een overtuiging die diep geworteld is in de waarheid van God en Zijn beloften.

Een ander aspect van Bijbels geloof is dat het gepaard gaat met actie. Jakobus 2:17 verklaart: “Alzo is ook het geloof, indien het de werken niet heeft, dood zijnde in zichzelven.” Dit benadrukt dat geloof niet slechts een passieve overtuiging is, maar dat het zich manifesteert in daden van gehoorzaamheid en liefde.

In hedendaags Nederlands wordt geloof vaak geassocieerd met twijfel en onzekerheid. Mensen kunnen zeggen “Ik geloof dat het gaat regenen”, wat eigenlijk betekent dat ze er niet helemaal zeker van zijn. Maar Bijbels geloof gaat veel verder dan deze oppervlakkige interpretatie. Het is een diep verankerde overtuiging in de waarheid van Gods woord, die ons inspireert om te leven in overeenstemming met Zijn wil.

Dus, terwijl de moderne betekenis van het woord “geloof” kan worden gekenmerkt door twijfel en onzekerheid, is Bijbels geloof een krachtige en dynamische kracht die ons leven transformeert. Het is een diepgaand vertrouwen in Gods beloften, dat ons leidt tot gehoorzaamheid, hoop en vreugde. Mogen we blijven groeien in dit kostbare geschenk van geloof, geleid door de waarheid van Gods woord en Zijn liefdevolle leiding in ons leven.

“De Bruid” als vervangingsleer deel 1

Hoe een Telegram post een studie ontketent 🙂 Ik liep tegen deze afbeelding aan en de raderen gingen draaien.

Het kwam binnen als een New-age achtig aandoend spiritueel tafereel.

Ik realiseer me dat ik met deze studie mensen tegen de haren in ga strijken. Het romantische beeld van een bruid die door haar bruidegom opgewacht wordt is herkenbaar. Dat plaatje heeft geen verdere uitleg nodig. Het is geen rare gedachte dat kinderen van God innig van de Here Jezus houden, omdat Hij Zich uit volmaakte liefde helemaal vrijwillig heeft gegeven om hen te verlossen van de macht van de zonde en de dood.

Wat zegt de Bijbel? Wie is toch die Man, wie is de Bruidegom, en wie is de bruid? Klopt het beeld dat dikwijls geschetst wordt, dat de gemeente van Jezus Christus Zijn bruid is?

Geeft de Bijbel ruimte om een huwelijksverwachting voor de gemeente in de Schrift in te lezen?

Wat ik eerst en vooral wil doen is de ‘huwelijksteksten’ uit het oude Testament laten spreken.

Zij gaan specifiek over de huwelijkse staat, ontrouw, scheiding en tenslotte herstel van het volk in relatie met God

Citaten uit de Statenvertaling.

Ezechiel 16:

2 Mensenkind, maak Jeruzalem haar gruwelen bekend, 3 En zeg: Alzo zegt de Heere HEERE tot Jeruzalem: Uw handelingen en uw geboorten zijn uit het land der Kanaänieten; uw vader was een Amoriet, en uw moeder een Hethitische.4 En aangaande uw geboorten: ten dage als gij geboren waart, werd uw navel niet afgesneden; en gij waart niet met water gewassen toen Ik u aanschouwde; gij waart ook geenszins met zout gewreven, noch in windelen gewonden.5 Geen oog had medelijden over u, om u een van deze dingen te doen, om zich over u te erbarmen; maar gij zijt geworpen geweest op het vlakke des velds, om de walgelijkheid van uw ziel, ten dage toen gij geboren waart.6 Als Ik bij u voorbijging, zo zag Ik u, vertreden zijnde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef; ja, Ik zeide tot u in uw bloed: Leef.7 Ik heb u tot tienduizend, als het gewas des velds, gemaakt; en gij zijt gegroeid en groot geworden en zijt gekomen tot grote sierlijkheid; uw borsten zijn vast geworden en uw haar is gewassen, doch gij waart naakt en bloot.8 Als Ik nu bij u voorbijging, zag Ik u, en zie, uw tijd was de tijd der minne; zo breidde Ik Mijn vleugel over u uit en dekte uw naaktheid; ja, Ik zwoer u en kwam met u in een verbond, spreekt de Heere HEERE, en gij werdt Mijne.9 Daarna wies Ik u met water, en Ik spoelde uw bloed van u af, en zalfde u met olie.10 Ik bekleedde u ook met gestikt werk, en Ik schoeide u met dassenvellen, en omgordde u met fijn linnen en bedekte u met zijde.11 Ook versierde Ik u met sieraad, en deed armringen aan uw handen en een keten aan uw hals.12 Desgelijks deed Ik een voorhoofdsiersel aan uw aangezicht, en oorringen aan uw oren, en een kroon der heerlijkheid op uw hoofd.13 Zo waart gij versierd met goud en zilver, en uw kleding was fijn linnen en zijde en gestikt werk; gij at meelbloem en honing en olie; en gij waart gans zeer schoon en waart voorspoedig, dat gij een koninkrijk werdt.14 Daartoe ging van u een naam uit onder de heidenen om uw schoonheid; want die was volmaakt door Mijn heerlijkheid, die Ik op u gelegd had, spreekt de Heere HEERE. 15 Maar gij hebt vertrouwd op uw schoonheid en hebt gehoereerd vanwege uw naam, ja, hebt uw hoererijen uitgestort aan eenieder die voorbijging; voor hem was zij.

Jeremia 2

1 EN des HEEREN woord geschiedde tot mij, zeggende:2 Ga en roep voor de oren van Jeruzalem, zeggende: Zo zegt de HEERE: Ik gedenk der weldadigheid uwer jeugd, der liefde uwer ondertrouw, toen gij Mij nawandeldet in de woestijn, in onbezaaid land.

Lees meer

Galaten 5:13 en de Christelijke vrijheid als oorzaak voor het vlees / de fles? (Whisky you’re the devil)

Ooit (lang geleden 🙂 ) van dichtbij gezien hoe een liefdevol en verstandig mens verandert onder invloed van grote hoeveelheden drank. Zodanig dat er een hardvochtig, manipulerend, en kwaadaardig karakter aan de oppervlakte verscheen. Was de drank uitgewerkt dan was er verwarring, ontkenning, wrok en zelfmedelijden. (“Iedereen is tegen me”)

Toen ik later gelovig werd las ik ook de Galatenbrief. En ik ontdekte dat deze door gelovigen als excuus (oorzaak, aanleiding) werd aangegrepen om ‘lekker hun gang te kunnen gaan’. (!!!)

De Genade van God was immers altijd groter…..

Maar de realiteit ligt dan toch veel genunanceerder.

Galaten 5:13 en Christelijke Vrijheid 

Galaten 5:13 (Statenvertaling) zegt: “Want gij zijt tot vrijheid geroepen, broeders, alleenlijk gebruikt de vrijheid niet tot een oorzaak voor het vlees; maar dient elkander door de liefde.”

Dit vers spreekt over de vrijheid die we hebben in Christus. Het is een vrijheid van de wet en van de zonde, maar het is allesbehalve een vrijbrief om er dan maar ‘op los te leven’ en onverstandige, ongezonde en zelfs gevaarlijke gewoontes te koesteren en cultiveren.

In Christus zijn we daadwerkelijk bevrijd van de wet van zonde en dood. Deze vrijheid is  niet bedoeld om ons vlees, onze oude natuur, te dienen. In tegendeel zelfs. Het is een oproep om door de Geest geleid te worden en niet door onze menselijke begeerten.

En in eerste instantie daarmee Christus en vervolgens onze broeders en zusters en zelfs ook ‘zij die buiten zijn’ te dienen.

Kan dat met een drankkegel? 

Ik weet het antwoord wel denk ik.

“De Fles” als voorbeeld

Alcoholmisbruik is een daarom een aansprekend voorbeeld van het misbruiken van die vrijheid. Het kan leiden tot gezondheidsproblemen, verslaving, manipulatie, vergaand egoisme en schade aan relaties en verantwoordelijkheden. Het is het dienen van het vlees, wat Paulus ons waarschuwt niet te doen.

Christelijke Vrijheid

De Christelijke vrijheid heeft als doel dat we door de Geest geleid worden en de vruchten van de Geest voortbrengen: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid (Galaten 5:22-23). Zuipen, wat in feite gebondenheid is, staat haaks op deze vruchten, vooral op matigheid, en kan ons ervan weerhouden de wil van God te volgen. Ook de groei naar geestelijke volwassenheid komt in de knel. Rondrennen in vicueze of poreuze cirkeltjes….

Als Christenen zouden we deze vrijheid gebruiken (en dus niet misbruiken als vrijbrief voor het vlees) om Christus en elkaar lief te hebben en te dienen, dus niet om ons over te geven aan vleselijke begeerten. We zouden waakzaam zijn en ons niet laten leiden door dingen die ons van Christus kunnen scheiden.

Galaten 5:13 spoort ons aan, sterker: vermaant ons om onze vrijheid in Christus verantwoordelijk te gebruiken. We zijn geroepen om elkaar lief te hebben en te dienen. Laten we daarom streven naar een leven dat de vruchten van de Geest voortbrengt en wat liefde van Christus toont aan de wereld om ons heen.

Weet dat er loon is weggelegd voor degenen die Hem dienen en van harte gehoorzaam willen zijn.  En ja, dit zeg ik allemaal in eerste instantie tegen mijzelf. Ik ben zelf namelijk een verslavingsgevoelig tiepje, maar ik weiger daar aan toe te geven.