Schrift en belijdenis?


In het boek “Schrift en belijdenis?” onderzoekt Harold Grevers de gereformeerde belijdenisgeschriften en vergelijkt deze met de Bijbel. Hij stelt de vraag of het gerechtvaardigd is om naast de Bijbel een belijdenis te hebben en of de gereformeerde belijdenisgeschriften volledig in overeenstemming zijn met de Bijbel.

Grevers geeft eerst een korte geschiedenis van de Reformatie en het ontstaan van de gereformeerde belijdenisgeschriften. Hij bespreekt de drie sola’s van de Reformatie: alleen door het geloof, alleen door Gods genade en alleen door de Schrift. Hij bespreekt ook de opkomst van de wederdopers en hun invloed op de totstandkoming van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

Vervolgens bespreekt Grevers de drie belijdenisgeschriften: de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Dordtse Leerregels en de Heidelbergse Catechismus. Hij onderzoekt verschillende artikelen uit deze geschriften en vergelijkt ze met de Bijbel. Hij concludeert dat er meerdere punten zijn waar de belijdenisgeschriften niet in overeenstemming zijn met de Bijbel.

Grevers bespreekt ook de rol van de kerkenraad en de sacramenten in de gereformeerde traditie. Hij stelt dat de kerkenraad niet in overeenstemming is met de Bijbelse structuur van de gemeente en dat de sacramenten geen genademiddelen zijn.

Ten slotte bespreekt Grevers de leer van de uitverkiezing en verwerping. Hij concludeert dat deze leer niet in overeenstemming is met de Bijbel en dat de Bijbel leert dat God alle mensen wil redden.

Grevers besluit zijn boek met een oproep om terug te keren naar de Bijbel en de belijdenisgeschriften kritisch te onderzoeken. Hij benadrukt dat de Bijbel het enige onfeilbare richtsnoer is voor het christelijk geloof.

Lees: Schrift en belijdenis? (pdf)

De Saambinder brengt een ander evangelie, wat geen evangelie is

Soms word je ongewild kil en genadeloos geconfronteerd met religieus bij- of misschien wel on- geloof. Zo wees mijn vrouw me op het volgende artikel wat te lezen was in ‘De Saambinder’ van j.l. 28-11-2024 op bladzijde 4 en 5. De Saambinder is het weekblad van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland.

Ds. zaagt meteen ferme planken van dik hout en zegt:

(…..) de deur lijkt zo wijd open te staan dat het enige wat gedaan moet worden is geloven en komen, alsof de Heere alle mensen wil zalig maken. Jongeren voelen aan dat dit niet klopt, maar weten niet goed hoe een antwoord te geven.

De Schrift zegt:

1 Timotheus 2:

3 Want dat is goed en aangenaam voor God onzen Zaligmaker,
4 Welke wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis der waarheid komen.

Over dat ‘aanvoelen dat het niet klopt’:

Spreuken 3:

5 Vertrouw op den HEERE met uw ganse hart, en steun op uw verstand niet.
6 Ken Hem in al uw wegen, en Hij zal uw paden recht maken.

Alles wat wij denken en voelen, inclusief een eventueel ‘onderbuikgevoel’, hóe moeilijk en ingewikkeld dat ook moge lijken, zou ondergeschikt horen te zijn aan wat de Schrift, wat immers Gods geinspireerde Woord is, zegt.

“Maar”, zo is de redenering van ds, “we kunnen niet de Schrift zomaar ter hand nemen en onbevangen tot ons laten komen; we dienen daarbij eigenlijk wél de kanttekeningen als leidraad te nemen.”

Daar ga je meteen al scheef, met je Sola Scriptura , één van de vijf Sola’s van de Reformatie. Want wat ds. verzuimt ons te vertellen, is dat de kanttekeningen niet door de Bijbelschrijver, maar door het vertaalcommittee van de Statenvertaling zijn toegevoegd, en daarmee niet in de grondtekst van de Schrift zijn opgenomen.

Ds. heeft vrij veel woorden nodig om ons dan te vertellen dat het NIET de Schrift alleen is, die ons de weg tot het Heil leert, maar dat wij de Gereformeerde bril van de Statenvertalers (die van ‘de kanttekenaars’ dus) daarbij op dienen te zetten, omdat wij anders Gods Woord niet recht zouden kunnen verstaan.

Een paar voorbeelden waar de kanttekeningen de plank misslaan, en dan druk ik het voorzichtig uit:

Johannes 3:16: “Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.”

De kanttekening benadrukt hier dat “de wereld” niet ieder mens individueel betekent, maar ‘de wereld van de uitverkorenen uit alle volken’. Dus niet de hele mensheid, maar een specifieke groep binnen de mensheid.

1 Timotheüs 2:6 Die Zichzelven gegeven heeft tot een rantsoen voor allen, zijnde de getuigenis te zijner tijd;

De kanttekening hier legt “allen” uit als “allen zonder onderscheid van Joden of Grieken, van aanzienlijken of onaanzienlijken”, maar benadrukt dat het gaat om diegenen die tot geloof komen.

1 Johannes 2:2: “En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld.”

Ook hier legt de kanttekening “de gehele wereld” uit als ‘de uitverkorenen uit alle volken’, en niet als ieder mens zonder uitzondering.

De kanttekeningen benadrukken dus consequent dat Christus’ offer -slechts en uitsluitend- bedoeld is voor de ‘uitverkorenen’, degenen die tot geloof komen. Dit is in lijn met de gereformeerde leer van de “beperkte verzoening”, die stelt dat Christus uitsluitend gestorven is voor de uitverkorenen, niet voor degenen die God volgens Calvijn, niet volgens de Schrift, zou hebben voorbestemd voor de hel…..

Een waarschuwing -mét een paar kanttekeningen- is hier op zijn plaats:

De kanttekeningen zijn mensenwerk. Hoewel de vertalers ongetwijfeld geleerd waren, waren ze zeker niet onfeilbaar. Hun interpretaties zijn gekleurd door hun eigen tijd en theologische opvattingen.

Niet alle kanttekeningen zijn even zwaarwegend. Sommige gaan over details van de taal of de tekst, terwijl andere, voor hen destijds cruciale theologische punten aansnijden. Het is belangrijk om dat onderscheid te zien.

Vergelijk altijd de kanttekeningen met de Bijbeltekst zelf. Laat de kanttekeningen je helpen de Bijbel beter te begrijpen, maar laat ze nooit de Bijbeltekst overrulen. De Bijbeltekst is immers van Godswege ingegeven, (2 Tim.3:16) de kanttekeningen blijven daarentegen feilbaar mensenwerk.

En je mag, je moet zelfs, wel ‘zomaar komen’. Weten hoe? KLIK HIER

Leestip: Schrift en belijdenis? (pdf)

“Ja maar, die uitverkiezing.” Zolang u Hem niet hebt aangenomen hebt u daar niets mee te maken.

Ds. Buddingh spreekt de waarheid.

Johannes 1:12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;

1 Korinthe 1: 27 Maar het dwaze der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij de wijzen beschamen zou; en het zwakke der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij het sterke zou beschamen;
28 En het onedele der wereld en het verachte heeft God uitverkoren, en hetgeen niets is, opdat Hij hetgeen iets is, teniet zou maken;
29 Opdat geen vlees zou roemen voor Hem.

Efeze 1:4 Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde;

Calvinisme en de Bijbel: de leer getoetst

Als in dit e-book over het calvinisme wordt gesproken, dan wordt daarmee het vijfpuntscalvinisme van de Dordtse leerregels bedoeld. Omwille van de duidelijkheid was het nodig om sommige belangrijke gedeelten een enkele maal te herhalen. In de hoofdstukken wordt geregeld verwezen naar andere hoofdstukken of bijlagen. Er zit een opbouw in de hoofdstukken. Het is verstandig om de hoofdstukken in volgorde te lezen. Het boek is afkomstig van www.hetcalvinismeendebijbel.nl, een website die niet beveiligd is met https en er vaak uitligt. Mede daarom hier te downloaden.

Bookcover het Calvinisme en de Bijbel
                 Bookcover “Het Calvinisme en de Bijbel. ” Tik de afbeelding om de pdf te downloaden.

Voorwoord en inleiding

1.Hoe zit het met de onmacht van de mens

2.Over de roeping

3.Hoe zit het met verblinding

4.Hoe zit het met verharding

5.Voor wie is Christus gestorven

6.De bijbel over uitverkiezing

7.Romeinen 9

8.De calvinistische opvatting van uitverkiezing

9.Geloof en bekering

10.Geloof is geen gave

11.De orde des heils

12.Zeker zijn van je behoud

A.Gods bestuur en de eigen wil van de mens

B.Het calvinisme, een overzicht

C.Het nieuwe calvinisme, het calvinistische opleven in Amerika

D.De felle aanvallen van het nieuwe calvinisme op het hart van de evangelische beweging

E.Hoe sommige calvinisten de boodschap van de Dordtse Leerregels proberen te verzachten

F.Soli Deo Gloria?

G.Het genadebegrip in het calvinisme

H.De negatieve gevolgen van het calvinisme, een overzicht

I.Efeziërs 2:8, 9

J.Openbaring 3:20

“Waarom elke Jood zou moeten overwegen terug te keren naar Israël”??

De video, getiteld “Waarom elke Jood zou moeten overwegen terug te keren naar Israël”, gaat over de redenen waarom volgens Amir Tsarfati alle Joden zouden moeten overwegen om naar Israël te emigreren. Tsarfati, stelt dat Joden die buiten Israël wonen, Gods naam ontheiligen. (!!!!) Hij baseert dit op Ezechiël 36, waar staat dat Joden in ballingschap Gods naam onteren. Volgens Tsarfati vragen niet-Joden zich af waarom Joden niet in het land wonen dat God hen heeft beloofd, terwijl God alles al heeft voorbereid: het land, de taal, enzovoort. Het feit dat Joden nog steeds niet in Israël wonen, is volgens hem een belediging voor God.

YouTube player

De Bijbelse realiteit is anders. Ik vraag me af waarom Tsarfati steeds, en ook hier, Deuteronomium 30 negeert, waar de Bijbel duidelijk zegt:

1 VOORTS zal het geschieden, wanneer al deze dingen over u zullen gekomen zijn, deze zegen of deze vloek, die ik u voorgesteld heb, zo zult gij het weder ter harte nemen onder alle volken waarheen u de HEERE uw God gedreven heeft;
2 En gij zult u bekeren tot den HEERE uw God en Zijner stem gehoorzaam zijn, naar alles wat ik u heden gebied, gij en uw kinderen, met uw ganse hart en met uw ganse ziel.
3 En de HEERE uw God zal uw gevangenis wenden en Zich uwer ontfermen, en Hij zal u weder vergaderen uit al de volken waarheen u de HEERE uw God verstrooid had.
4 Al waren uw verdrevenen aan het einde des hemels, vandaar zal u de HEERE uw God vergaderen en vandaar zal Hij u nemen.
5 En de HEERE uw God zal u brengen in het land dat uw vaderen erfelijk bezeten hebben, en gij zult dat erfelijk bezitten; en Hij zal u weldoen en zal u vermenigvuldigen boven uw vaderen.
6 En de HEERE uw God zal uw hart besnijden en het hart van uw zaad, om den HEERE uw God lief te hebben met uw ganse hart en met uw ganse ziel, opdat gij leeft.
7 En de HEERE uw God zal al die vloeken leggen op uw vijanden en op uw haters, die u vervolgd hebben.

 

Let op de volgorde. Het volk zal

  • in het buitenland,
  • in de verstrooiing, tot geloof komen
  • daarna zal de terugverzameling plaatsvinden. Door God Zelf, dus niet op eigen initatief.

Bovendien, en dat is het kwalijke aan soortgelijke beweringen zoals Tsarfati hier doet, is dat na de opname van de Gemeente de grote verdrukking zal komen, en die zal beginnen in Israël……Elke Jood die op dat moment in het land is, zal ten prooi vallen aan het beestachtige regime van de antichrist. Als je er over nadenkt is het een fatale vergissing die Tsarfati maakt.

Deuteronomium 30 spreekt zoals we zagen over een toekomstige terugkeer van het volk Israël naar het land. Deze terugkeer zal gekenmerkt worden door geloof en onder Gods leiding.

1. De Voorwaarden voor Terugkeer (vers 1-10)

Mozes beschrijft hier de voorwaarden voor herstel:

  • Berouw en bekering: Het volk zal zich tot God wenden met heel hun hart en ziel (vers 2).
  • Gehoorzaamheid: Ze zullen Gods geboden gehoorzamen (vers 2, 8, 10).
  • Besnijdenis van het hart: God zal hun hart en het hart van hun nakomelingen besnijden, zodat ze Hem kunnen liefhebben (vers 6).

2. De Nabijheid van Gods Woord (vers 11-14)

God benadrukt dat Zijn woord niet ver weg is, maar dichtbij, in hun mond en in hun hart (vers 14). Dit impliceert een innige relatie met God en Zijn Woord.

3. De Keuze tussen Leven en Dood (vers 15-20)

Mozes legt het volk een keuze voor: leven en zegen door God te gehoorzamen, of dood en vloek door ongehoorzaamheid (vers 19). Hij smeekt hen om het leven te kiezen, door God lief te hebben, naar Hem te luisteren en zich aan Hem vast te klampen (vers 20).

4. Waarom de huidige Joodse staat geen vervulling is van Deuteronomium 30

Hoewel de huidige Joodse staat een realiteit is, zijn er verschillende redenen waarom deze niet de vervulling van Deuteronomium 30 kan zijn:

  • Gebrek aan geestelijke vernieuwing: Deuteronomium 30 benadrukt een geestelijke terugkeer, met een besneden hart en oprechte liefde voor God. Dit zien we niet in de huidige Joodse staat.
  • Onvolledige terugkeer: Niet alle Joden en zeker niet alle stammen zijn teruggekeerd naar het land.
  • Afwezigheid van de Messias: Deuteronomium 30 impliceert een terugkeer onder leiding van de Messias, die vrede en gerechtigheid zal brengen. Dit is nog toekomst.

De moraal van dit verhaal: ken de profetieën en laat je wensen en gevoelens daaraan ondergeschikt zijn.

Wesley Huff bij Joe Rogan

Deze video is een fragment uit een interview van Joe Rogan met historicus Wesley Huff over het historische bewijs voor de dood en opstanding van Jezus Christus.

Huff betoogt dat er sterk bewijs is dat Jezus gekruisigd werd en dat zijn volgelingen Hem na zijn dood levend hebben gezien. Hij baseert zich hierbij op de Evangeliën, die geschreven zijn in de tijd dat er nog ooggetuigen leefden. Hij erkent dat het moeilijk is om de opstanding te bewijzen, omdat het een bovennatuurlijke gebeurtenis is.

In het interview wordt de mogelijkheid besproken dat Jezus niet echt stierf aan het kruis, maar dat Zijn volgelingen zich vergisten. Huff weerlegt dit argument door te wijzen op de medische kennis over Romeinse kruisigingen en de gedetailleerde beschrijvingen in de Evangeliën.

Ook het Evangelie van Barnabas, een 15e-eeuws document dat beweert dat Jezus nooit gekruisigd is, komt aan bod. Huff legt uit dat dit document veel te laat is geschreven om als betrouwbaar bewijs te dienen.

De video sluit af met een discussie over de mentaliteit van mensen in de oudheid, die openstonden voor bovennatuurlijke gebeurtenissen. Huff suggereert dat dit de kans vergroot dat de opstanding daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.

YouTube player
Volledige interview HIER

Op het verkeerde been gezet door Amir

Dat de Joodse natie Israël continu onder onze aandacht wordt gebracht in de media is natuurlijk geen nieuws. Recent zagen we nog de vreselijke gebeurtenissen daar. De climax van de wereldgeschiedenis en de voltooiing van Gods plan heeft alles met dat stukje land in het Midden-Oosten te maken.

Daarnaast zijn er ook wat ik noem “Israël apologeten” aan het werk die ons dan toch bewust of onbewust (ik ga vooralsnog uit van het laatste) op het verkeerde been willen zetten over de rol en de status van de huidige Joodse natie, in contrast met het Bijbelse volk Israël. Als je een beetje thuis bent in de Bijbel kun je weten dat het Bijbelse volk bestond uit 12 stammen die in de verstrooiing terecht zijn gekomen door ongeloof. Eerder dan de 2 stammen waren de 10 stammen al ‘uit beeld”.

Wat zich vandaag de dag, ruwweg sinds de oprichting in 1948 daar in het land bevindt is een Joodse natie, ruim genomen een verzameling van 2  van de 10 stammen van dat volk. En dat bovendien op eigen initiatief, in ongeloof.

Wat velen ons dan willen doen geloven, onder meer de Israëli Amir Tsarfati is daar een belangrijke pleitbezorger van, is dat deze huidige Joodse natie een voortzetting zou zijn van dat oude volk, en dat Gods verbond met dat oude verbondsvolk onverkort van kracht is.

Ik las dit in zijn Telegram groep, waar overigens de mogelijkheid tot reageren is uitgeschakeld:

Wat Amir hier beweert, is dat Gods verbond én de landsbelofte onverbrekelijk zou zijn, en dat dat dus nog steeds, onverkort, van kracht zou zijn.

In de Bijbel beklaagt God Zich er echter bij meerdere gelegenheden over, dat het volk dat verbond eenzijdig verbroken heeft door ongehoorzaamheid en ongeloof.

Zoals in Jeremia:

Jer 11:10 Zij zijn wedergekeerd tot de ongerechtigheden hunner voorvaderen, die Mijn woorden geweigerd hebben te horen; en zij hebben andere goden nagewandeld, om die te dienen; het huis Israëls en het huis van Juda hebben Mijn verbond gebroken, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb.

Dat God het hier niet bij zou laten zitten was ook al heel vroeg aangekondigd. Er zou een nieuw verbond worden opgericht:

Jer 31:31 Ziet, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal maken;
Jer 31:32 Niet naar het verbond, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb, ten dage als Ik hun hand aangreep, om hen uit Egypteland uit te voeren, welk Mijn verbond zij vernietigd hebben, hoewel Ik hen getrouwd had, spreekt de HEERE;

Niet alleen bij monde van Jeremia, ook andere profeten kondigen dit aan, waaronder Ezechiël:

Eze 16:60 Evenwel zal Ik gedachtig wezen aan Mijn verbond met u, in de dagen uwer jonkheid, en Ik zal met u een eeuwig verbond oprichten.

 

 

Dit is de bijsluiter bij zijn boek op Amazon.

Het onderscheid tussen het oude Verbond en het nieuwe, en wat de Bijbel daar op zovele plaatsen zo duidelijk over meldt, komt hiermee helemaal niet uit de verf. Sterker: de onderliggende gedachte is dat Christenen van vandaag de Joodse natie als Gods volk zouden moeten beschouwen, en waar we dat niet doen, dat we dan tekort schieten. Verder zegt de Bijbel uitdrukkelijk dat er voorwaarden verbonden zijn aan het mogen wonen in Gods land, namelijk geloof, gehoorzaamheid aan God.

Dat is iets waar de huidige Joodse staat niet aan voldoet. Weliswaar wonen er nu ook gelovigen , maar de natie op zich is op zijn minst seculier en atheïstisch  van aard.

De Bijbel zegt er heel veel over, en ik begrijp niet waar die blinde vlek bij Amir, en bij veel Israël vrienden van vandaag, vandaan komt. Ik durf de voorzichtige conclusie wel aan, dat dat te maken heeft met gebrek aan inzicht. Er is toch het nodige over geschreven, ook door medegelovigen door de tijd heen. Om een goed inzicht te hebben heb je dus kennis nodig. Het is een gemiste kans dat iemand die de wereld over reist, veel boeken schrijft  en video’s maakt, deze dingen zo eenzijdig voor het voetlicht brengt. Daarmee wordt zijn publiek op het verkeerde been gezet.

 

Onze prioriteit zou moeten om zijn te weten wat de Bijbel erover zegt. En daar in thuis te zijn. Zeker in deze tijd vol desinformatie en verwarring.

Update 2025

Door omstandigheden en andere projecten, waaronder Statenvertaling Luisterbijbel ben ik de afgelopen tijd wel erg afwezig geweest. Ik wil hier de draad ook weer oppakken. en dat zal ik dus doen.

Het boek Henoch niet geinspireerd….

In deze video bespreekt Wesley Huff het boek Henoch en waarom het niet in de Bijbel is opgenomen. Hij legt uit dat het boek Henoch een verzameling is van verschillende geschriften die dateren van na 400 voor Christus, en dat sommige delen zelfs na de tijd van Jezus zijn geschreven. Hoewel het boek interessante inzichten biedt in de denkwereld van Joden in de tijd van Jezus, werd het door hen niet als Schrift beschouwd.

Huff benadrukt dat Judas’ citaat uit Henoch niet betekent dat het boek als Schrift beschouwd moet worden. Hij vergelijkt dit met Paulus die Romeinse filosofen citeert; dit betekent niet dat Paulus deze filosofen als Schrift beschouwt.

Het boek Henoch is  interessant, maar niet geïnspireerd. Het is prima om het te lezen, maar beschouw het niet als gezaghebbend.

YouTube player

De Dag des Heeren

In het Oude Testament wordt met “de Dag des Heeren” vaak een dag van oordeel en verlossing bedoeld. Het is een dag waarop God ingrijpt in de geschiedenis, soms met straf voor de goddelozen, maar ook met redding voor Zijn volk. Denk bijvoorbeeld aan de profetieën in Jesaja, Joël en Amos, waar gesproken wordt over een dag van duisternis en verwoesting, maar ook van herstel en hoop.

In het Nieuwe Testament zien we dat de Dag des Heeren ook verband houdt met de wederkomst van Christus. Petrus schrijft bijvoorbeeld in zijn tweede brief over een “dag des oordeels en der verderfenis der goddeloze mensen” (2 Petrus 3:7). Paulus spreekt in 1 Thessalonicenzen over de komst van de Heere met al Zijn heiligen (1 Thessalonicenzen 3:13).

Het is belangrijk om te onthouden dat de Dag des Heeren niet  één enkele 24-uurs dag is, maar een periode waarin God Zijn plan voltrekt. Het is een tijd van grote veranderingen, van oordeel en van hoop.

Genade?

“Genade” is zo’n belangrijk woord, en door te kijken naar het grondwoord krijgen we een beter begrip van de rijkdom ervan.

In het Oude Testament is het Hebreeuwse woord voor genade “chesed”. Dit woord is moeilijk in één Nederlands woord te vatten, maar het omvat ideeën als liefdevolle goedheid, trouw, barmhartigheid en gunst. Het gaat om een verbondstrouw, een onverdiende loyaliteit die God aan Zijn volk bewijst.

Denk bijvoorbeeld aan hoe God trouw bleef aan Zijn verbond met Abraham, ondanks Abrahams fouten en tekortkomingen. Dat is “chesed”! Of denk aan hoe God Israël uit Egypte bevrijdde, puur uit Zijn goedheid en barmhartigheid. Ook dat is “chesed”!

In het Nieuwe Testament wordt genade vaak vertaald met het Griekse woord “charis”. Dit woord benadrukt de vrijgevigheid en onverdiendheid van Gods gave. Genade is iets wat we niet kunnen verdienen, maar wat God ons in Christus vrijelijk schenkt.

De genade van God komt het meest tot uiting in de Heere Jezus Christus. Door Zijn offer aan het kruis ontvangen wij vergeving van zonden en eeuwig leven. Dat is genade ten top!

Dus, “chesed” en “charis” zijn de grondwoorden voor genade. Ze laten zien dat genade gaat om Gods onverdiende goedheid, trouw, barmhartigheid en vrijgevigheid. Het is een geschenk dat we alleen kunnen ontvangen door geloof in Jezus Christus.

Statenvertaling luisterbijbel

Een project waar we jaren terug aan begonnen zijn, en wat wel een opfrissing kon gebruiken

Dat is gelukt. We hebben de audiobestanden in eigen beheer geupload en een domeinnaam gereigstreerd:

https://www.statenvertalingluisterbijbel.com

Dit alles ten dienste van de Heer en ook van onze medegelovigen . We merken dat er met name van oudere mensen veel belangstelling is voor deze luisterbijbel. Zegt het voort.

Dominee op bestelling

Wellicht herinneren jullie nog de ‘Buitenparlementaire Onderzoekscommissie BPOC2020 van het gevallen tweetal Pieter en Jade Kuijt. Zij lieten van zich horen tijdens de Coronacrisis. Onlangs kwam aan het licht dat het een plat verdienmodel was geweest; van donaties werd vorstelijk geleefd. Dat was voor Ds. (dat was hij) Pieter Kuijt niks nieuws, naar verdienmodellen zoeken. Ik kwam na wat zoekwerk het volgende tegen in het archief van NRC. Dominee op bestelling. “De zzp-dominee haalt zijn zegen uit de cloud” https://archive.vn/GVQyq

Het motto: Religie schuift.

Pieter Kuijt